monumenta.ch > Hieronymus > ad Hebraeos, 130 > csg75.840 > uwbM.p.th.f.68.184 > habCod.Guelf.81Weiss..108 > sectio 10 > sectio 23 > bnf13013.167 > Matthaeus, 5 > bnf10439.138 v > sectio 4 > sectio 12 > bnfNAL1615.204 > sectio 35 > uwbM.p.th.f.68.317 > bsbClm6224.411 > csg48.202 > uwbM.p.th.f.68.187 > bsbClm6436.46 > Marcus, 13 > csg914.252 > bnf17226.222 > uwbM.p.th.f.12.72 > uwbM.p.th.f.12.15 > uwbM.p.th.f.68.50 > uwbM.p.th.f.68.126 > csg68.404 > sectio 7 > bsbClm6436.46 > habCod.Guelf.81Weiss..22 > habCod.Guelf.81Weiss..110 > uwbM.p.th.f.12.72 > csg75.840 > bnfNAL1615.212 > bnf10439.146 r > csg250.410 > ad Hebraeos,3192 > ad Hebraeos,3966 > csg457.185 > Apocalypsis, 1 > csg457.180 > bsbClm6224.408 > bavPal.lat.1449.254 > bnfNAL1615.178 > sluMscr.Dresd.A.145.b.54 > bsbClm6436.46 > sectio > sectio 1 > csg251.133 > bmv343.340 > bnf7296.91 > 45 > habCod.Guelf.81Weiss..59 > csg457.187 > 7 > bnf10439.8 r > csg251.146 > bnf9389.361 > goeCod.110.103 > csg51.209 > bnf10439.14 r > uwbM.p.th.f.69.122 > bnf12161.153 > ad Philippenses, 3 > bsbClm6436.11 > sectio > sectio 9 > habCod.Guelf.81Weiss..204 > habCod.Guelf.81Weiss..38 > bsbClm6436.46 > csg7.69 > bnfGrec107.997 > Matthaeus, 23 > bnf5018.181 > sectio 1 > csg48.51 > 18 > bnf5018.182 > uwbM.p.th.f.12.72 > bnf9389.433 > bnfNAL1615.183 > bnfGrec107.269 > bsbClm6436.46 > bnfGrec107.999 > bnfNAL1615.202 > sectio > uwbM.p.th.f.69.122 > sectio 23 > ad Galatas, 3 > csg251.139 > csg457.155 > bnfNAL1615.181 > uwbM.p.th.f.12.72 > uwbM.p.th.f.69.122 > csg248.196 > sectio 25 > bnf10439.181 v > sectio 4 > sectio 2 > habCod.Guelf.81Weiss..172 > sectio 18 > uwbM.p.th.f.12.72 > uwbM.p.th.f.12.72 > sectio 7

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Augustinus, Sermones, 10, 105, 7
Restat spes, quae, quantum mihi videtur, ovo comparatur. Spes enim nondum pervenit ad rem: et ovum est aliquid, sed nondum est pullus. Quadrupedes ergo filios pariunt, aves autem spem filiorum. Spes ergo ad hoc nos hortatur, ut praesentia contemnamus, futura exspectemus; ea quae retro sunt obliviscentes, cum Apostolo in anteriora extendamur. Sic enim dicit: Unum autem, quae retro oblitus, in ea quae ante sunt extentus, secundum intentionem sequor ad palmam supernae vocationis Dei in Christo Iesu . Nihil ergo tam inimicum est spei, quam retro respicere, id est, in eis rebus, quae praeterlabuntur et transeunt, spem ponere: sed in his quae nondum datae sunt, sed dandae quandoque nunquam transibunt. Quando autem scatet tentationibus mundus, velut pluvia Sodomae sulfurea, metuendum est exemplum uxoris Loth. Retro enim respexit; et ubi respexit, ibi remansit. In salem conversa est , ut prudentes condiret exemplo. Apostolus Paulus de hac spe ita loquitur: Spe enim salvi facti sumus. Spes autem quae videtur, non est spes: quod enim videt quis, quid sperat? Si autem quod non videmus speramus, per patientiam exspectamus . Quod enim videt quis, quid sperat? ovum est. Est ovum, et pullus nondum est. Et testudine tectum est: non videtur, quia operitur: cum patientia exspectetur; fervescat, ut viviscat. Intende, extendere in anteriora, obliviscere praeterita. Quae enim videntur, temporalia sunt. Non respicientes, inquit, quae videntur, sed quae non videntur. Quae enim videntur, temporalia sunt; quae autem non videntur, aeterna . In illa ergo quae non videntur, extende spem: exspecta, sustine. Noli retro respicere. Ovo tuo scorpium time. Vide quia de cauda percutit, quam retro habet. Non ergo scorpius perimat ovum tuum, mundus iste spem tuam, ut ita dicam, veneno eo contrario, quo retrario. Quanta tibi loquitur mundus, quanta post dorsum strepit, ut retro respicias: id est, ut in rebus praesentibus (nec praesentibus; non enim dicenda sunt praesentia nunquam stantia) spem tuam ponas; et ab eo quod promisit Christus et nondum dedit, sed quia fidelis est dabit, avertas animum tuum, et velis requiescere in mundo pereunte.